Planszówkowe piątki - Guillotine
- Szczegóły
- Kategoria: Gry planszowe
- Opublikowano: piątek, 18, maj 2012 10:03
- Luqa
Są gry stawiające na krwawe realia. Są gry oparte na poczuciu humoru. Guillotine przebija je wszystkie, ponieważ łączy krwawą rewolucję francuską z dużą dozą humoru, a to wszystko dla dzieci od dwunastego roku życia!
Liberte!
Guillotine jest grą karcianą, w której gracze wcielają się w rewolucjonistów i ścinają francuską arystokrację na gilotynie. Szybka i prosta, może w nią grać od dwóch do pięciu osób (wymagana znajomość angielskiego) i stanowi całkiem spore wyzwanie nawet dla weteranów, gdyż zwycięstwo nie jest proste. Gra polega na zagrywaniu kart akcji tak, by ściąć jak najwięcej wysoko punktowanych arystokratów. Wydawcami gry są Hasbro wraz z Wizards of the Coast.
Egalite!
W niewielkim pudełku oprócz składanej, papierowej gilotyny (zakładam, że służy do wyznaczania początku kolejki na ścięcie, bo inaczej nie wiem, po co ją dodano) znajdują się dwie talie kart. Pięćdziesięciokartowa talia arystokracji (wraz z wypisanymi punktami za ścięcie) oraz sześćdziesięciokartowa talia kart akcji. Porządne, grube karty w standardowym rozmiarze, nic dodać, nic ująć. Na pochwałę zasługują obrazki umieszczone na kartach – oryginalne, zabawne, nadające grze niepowtarzalnego klimatu. Prosty styl graficzny, choć z dużą ilością szczegółów. Do tego papierowa, składana instrukcja – krótka i zadziwiająco zawiła. Często musiałem do niej zaglądać, a podstawowe rzeczy nie są w niej wypunktowane (jak choćby liczba kart w ręce).
Fraternite!
Rozgrywka, jak wspominałem wcześniej, jest prosta. Składa się z trzech rund, w każdej jest dwunastu ustawionych w kolejce do ścięcia arystokratów. Co turę każdy gracz zagrywa kartę z ręki i ścina jednego ze skazańców, i tak aż do skutku. Byłoby nudno, gdyby nie karty akcji. Działają różnie, przeważnie zmieniając kolejność ścinanych na naszą korzyść. Na przykład może się też zdarzyć, że w naszej turze dostaniemy do ścięcia niewinną osobę, co dałoby nam punkty ujemne. Po zagraniu karty akcji możemy przesunąć na przód wartego cztery punkty biskupa i zgarnąć jego. Kart akcji jest wiele i to jest ich największa wpadka twórców – zrobili ich za dużo, czyniąc cześć z nich bezużytecznymi i niegrywalnymi.
Kolejna rzecz to wielka losowość – ze złymi kartami akcji nie zdziałamy nic. Przy tym stopniu losowości trudno mówić o jakiejkolwiek taktyce. W dodatku karty akcji pozwalają na dogryzanie innym graczom – jednak zbyt słabo, by miało to jakiekolwiek znaczenie, zbyt dużo, by nie dokuczało.
Podsumowanie
Guillotine to gra dobra, która potrafi wciągnąć. Niemniej jest nieprzemyślana, słabo przetestowana i zbyt losowa. Gra się w nią przyjemnie, ale do pewnego momentu, potem potrzebna jest odmiana. Polecam miłośnikom prostych karcianek, rewolucji francuskiej i szybkich gier.
Zalety:
- Szybka
- Ładna graficznie
Wady:
- Niegrywalne karty akcji
- Trudno cokolwiek zaplanować
Ocena: 5/10
