Modelarska Mobilizacja II - etap 6 - blackout_sys
- Szczegóły
- Kategoria: Konkursy
- Opublikowano: wtorek, 28, sierpień 2012 19:26
- Sarmor
Spis treści
blackout_sys
Nasze plany i nadzieje…
W planach na ten etap było dokończenie dowództwa, 40 szkieletów, wykonanie trayów magnetycznych oraz nadejście zimy. Za dużo jak na 2 tygodnie. ;) Dokończone zostało dowództwo bez szalonego Varghasa oraz zgodnie z proroctwem pogodynek - spadł śnieg.
Etapy prac
Nie ma za bardzo jak podzielić tych prac na etapy – przed Wami zdjęcia końcowe prac nad moimi nieumarłymi.
Kim oni są?
Śnieg
Ciepłe, popołudniowe słońce przedzierało się przez korony drzew otaczające zieloną kopułą pewną typową polanę po środku lasu. Lekki wietrzyk gładził delikatnie liście i kwiaty, wzbijając w powolny napowietrzny taniec białe dmuchawce. Czasami na drodze leniwie poruszających się dmuchawców stawała jedna z dwóch osób obecnych na polanie. Gdyby tylko któryś z dmuchawców miał głowę do czegoś innego poza lotem, mógłby stwierdzić, że po przeciwnych stronach okręgu, na którym rozpięta była polana, stoją mężczyzna i kobieta. Oboje niezwykłej urody. Twarz odzianego w krwiście czerwony płaszcz mężczyzny nie wyrażała żadnych emocji, jednakże naturalną urodę kobiety umniejszał grymas smutku i szkliste oczy. Oczy wpatrzone z rozpaczą i nadzieją jednocześnie w postać naprzeciw. W wzbierających łzach odbijały się ogromne emocje, które szukały ujścia. Zaciśnięte pięści kobiety, opuszczone wzdłuż boków kobiety ubranej w zwiewną, błękitną szatę drżały lekko i zaczynały już sinieć.
Wydaje się, że ta chwila trwa wieczność i trwać będzie. Dla obu postaci czas wydaje się nieistotny. Będą tak stać, wpatrzeni w siebie, targani ogromnymi emocjami/pozbawieni wszelkich emocji do końca czasu.
Mężczyzna opuszcza wzrok i powoli kręci głową przecząco i odwraca się. W trakcie ruchu szepcze tylko trochę głośniej od wiatru – Żegnaj, Martho. Odchodzi, nie oglądając się za siebie.
Na polanie rozlega się ogromny huk. To kobieta zamknęła oczy, które uroniły wzbierające łzy – każde po jednej. Krople rozpoczęły swoją wędrówkę w dół, jednak nie dane im było nigdy opuścić policzków tej, która je uroniła. W połowie drogi łzy zamarzły. Kobieta otworzyła spokojnie oczy. Teraz już spokojne ale tylko na pozór. Spojrzenie niewiasty było zimne i wyrachowane, czaiła się w nim groźba. Wzrok kobiety skupiony był na plecach odchodzącego mężczyzny dopóki ten nie zniknął całkiem z pola widzenia.
Na coraz bardziej bladnące policzki kobiety spadł pierwszy płatek śniegu…
Co przyniesie przyszłość
Mobilizacja Modelarska była dla mnie prawdziwą mobilizacją. Pomimo nie dotrzymania wszystkich założeń zrobiłem naprawdę sporo. W sumie 70 modeli, z czego 6 dużych i jeden monstrousowy. ;) Jestem zadowolony zarówno z efektów, jak i wydajności pracy. Oczywiście to nie koniec moich zmagań z nieumarłymi. Na klej i farbę czeka jeszcze wiele modeli – dla mnie Mobilizacja Modelarska jeszcze się nie skończyła!
Podsumowanie
I tak oto dotarliśmy do końca drugiej edycji Modelarskiej Mobilizacji. Zaczęliśmy z jedenaściorgiem uczestników, a do końca ostało się czworo. Choć może się wydawać inaczej, to całkiem duża liczba, ponieważ wyzwanie jest poważniejsze, niż wygląda na pierwszy rzut oka - potrzeba nie lada zaparcia, by przez 3 miesiące konsekwentnie pracować nad jednym projektem. Dlatego też tej czwórce należą się gratulacje!
Gratulujemy także pozostałym uczestnikom - choć zabrakło Wam czasu lub sił na kontynuowanie projektu, wykonaliście choć część prac. I to na bardzo wysokim poziomie! Liczymy, że weźmiecie udział w którymś z naszych przyszłych konkursów.
A skoro już przypomnieliśmy, że mamy do czynienia z konkursem, to wypada powiedzieć, co z wynikami. Otóż zostaną one ogłoszone w pod koniec tego tygodnia - tak więc bądźcie cierpliwi!
